فیبروم چیست؟

فیبروم، تومور خوش‌خیمی است که در بافت‌های عضلانی صاف بدن، به ویژه رحم، رشد می‌کند. فیبروم رحم شایع‌ترین تومور لگنی در زنان است و معمولاً در سنین باروری بین 25 تا 40 سالگی دیده می‌شود.

انواع فیبروم رحم

فیبروم‌ها بسته به محل رشدشان در رحم به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند:

  • فیبروم ساب‌موکوزال: در لایه داخلی رحم رشد می‌کند و می‌تواند باعث خونریزی شدید و نامنظم شود.
  • فیبروم ساب‌سروزال: در لایه بیرونی رحم رشد می‌کند و ممکن است باعث فشار بر اندام‌های مجاور مانند مثانه یا روده شود.
  • فیبروم اینترموکوزال: در دیواره عضلانی رحم رشد می‌کند.

 

علل ایجاد فیبروم

علت دقیق ایجاد فیبروم هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل زیر در ایجاد آن نقش دارند:

  • هورمون‌های زنانه: استروژن و پروژسترون در رشد فیبروم نقش دارند.
  • ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی فیبروم می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.
  • نژاد: زنان آفریقایی-آمریکایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به فیبروم هستند.
  • چاقی: اضافه وزن خطر ابتلا به فیبروم را افزایش می‌دهد.

علائم فیبروم

علائم فیبروم بسته به اندازه، محل و تعداد فیبروم‌ها متفاوت است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خونریزی شدید و طولانی مدت قاعدگی: شایع‌ترین علامت فیبروم است.
  • خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
  • درد لگن
  • تکرر ادرار
  • یبوست
  • کمر درد
  • احساس پری شکم
  • ناباروری

تشخیص فیبروم

برای تشخیص فیبروم، پزشک از روش‌های زیر استفاده می‌کند:

  • معاینه لگن: پزشک با معاینه لگن می‌تواند وجود توده در رحم را تشخیص دهد.
  • سونوگرافی: برای مشاهده اندازه و محل فیبروم‌ها
  • هیستروسکوپی: برای بررسی داخل رحم و برداشتن نمونه برای آزمایش
  • MRI: برای بررسی دقیق‌تر فیبروم‌ها

درمان فیبروم

درمان فیبروم به اندازه، محل، علائم و سن بیمار بستگی دارد. روش‌های درمانی شامل موارد زیر است:

  • دارودرمانی: برای کاهش علائم و کوچک کردن فیبروم‌ها
  • امبولیزاسیون شریان رحمی: مسدود کردن رگ‌های خونی که به فیبروم خون می‌رسانند
  • میومکتومی: جراحی برای برداشتن فیبروم‌ها بدون برداشتن رحم
  • هیسترکتومی: جراحی برای برداشتن رحم

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد لگن یا مشکلات ادراری دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شود.

توجه: این اطلاعات صرفاً جنبه اطلاع‌رسانی دارد و جایگزین مشاوره پزشکی نیست. برای تشخیص و درمان دقیق، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

 

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *